Demo Farma rzepakowa w Nieżychowicach zapadła nam w pamięć dzięki równomiernym wschodom oraz znakomitej kondycji roślin. Jak podkreślał gospodarz tej lokalizacji, wyjątkowo sprzyjająca pogoda ułatwiła tegoroczny start uprawy rzepaku. Jednak w późniejszych fazach rozwoju jesiennego pojawiły się zauważalne deficyty opadów.
Podczas drugiej lustracji skupiliśmy się na ocenie rozwoju systemu korzeniowego, zdrowotności liści po zastosowanym zabiegu ochronnym oraz poziomie zachwaszczenia.
W tej lokalizacji, obok odmian LG Arnold i Zeus F1, monitorujemy również jedną odmianę testową. Kluczowe różnice cech istotnych w okresie jesiennym zestawiliśmy w poniższej tabeli:
|
Odmiana |
Ilość liści |
Wyniesienie stożka (mm) |
Grubość szyjki korzeniowej (mm) |
Długość korzenia (cm) |
||
|
Aktualne |
Zredukowane |
Razem |
||||
|
LG Arnold |
8 |
5 |
13 |
19 |
15 |
23 |
|
Zeus F1 |
7 |
5 |
12 |
20 |
14 |
22 |
|
Odmiana testowa 1 |
8 |
6 |
14 |
26 |
15 |
24 |
Wczesne użycie fungicydu z funkcją regulatora wzrostu pozwoliło na solidne przygotowanie roślin do nadchodzącej zimy.
W porównaniu do pierwszej lustracji, rośliny wytworzyły dodatkowe 2-3 liście. Zgodnie z naszymi przewidywaniami, największe różnice dotyczą rozwoju systemu korzeniowego, a szczególnie długości korzenia palowego.
Posuchę, o której wspominał gospodarz widać było już po pierwszych pobranych do oględzin roślinach. Ostatnie deszcze zwilżyły jedynie wierzchnią warstwę gleby, pozostawiając głębsze warstwy suche.
Żadna z odmian nie wykazuje tendencji do nadmiernego wynoszenia pąka wierzchołkowego. Nieco bardziej wydłużony stożek wzrostu widać w przypadku odmiany Testowej “1”, jednak Nieżychowice to pierwsza lokalizacja, w której taką zależność obserwujemy.
W tej lustracji wprowadziliśmy nową rubrykę, w której analizujemy stosunek liści obecnie utrzymywanych przez roślinę do liści już zredukowanych. Pragniemy podkreślić, że redukcja najstarszych liści, zastępowanych przez nowe, jest naturalnym i fizjologicznym elementem jesiennego rozwoju rzepaku. Na podstawie załączonych zdjęć zapewne zgodzą się Państwo, że plantacja nie wykazuje niedoborów azotu ani innych składników pokarmowych. Warto wspomnieć, że wraz z doglebowym zabiegiem herbicydowym zastosowano 120 l/ha RSM-u 32, wprowadzając tym samym ponad 50 kg N/ha.
Prezentowane odmiany rzepaku wyróżniają się detalami. Co prawda na polu można dostrzec różnice w intensywności barwy liści, długości ogonków liściowych czy budowie krawędzi liści – są to jednak fenotypowe cechy, którym ciężko przypisać wpływ na plon.
Mimo tych różnic, odmiany wykazują porównywalnie wysoką zdrowotność. Pojawienie się niewielkich ognisk suchej zgnilizny kapustnych i czerni krzyżowych jest spodziewane, szczególnie w kontekście braku zabiegów fungicydowych przez ostatnie 3 miesiące. W warunkach polowych oznacza to konieczność monitorowania plantacji, choć na tym etapie choroba nie musi stanowić bezpośredniego zagrożenia dla plonu.
W jesiennym rozwoju rzepaku kluczowe są: odpowiednio ulistniona rozeta, silny system korzeniowy, możliwie minimalna elongacja stożka wzrostu oraz brak niedoborów składników pokarmowych, które mogłyby osłabić kondycję roślin. Pod tym względem każda z odmian spełniła oczekiwania w 100%, zapewniając solidne podstawy pod przyszłe plony.
