Nawożenie siarką, magnezem i potasem
20.01.2025
Wykorzystując styczniowy brak okrywy śnieżnej oraz przygruntowe przymrozki, na Demo Farmie w Rypałkach Prywatnych w trakcie jednego dnia zastosowano MacroSpeed® Green 160 kg/ha oraz Korn-Kali w dawce 100 kg/ha. To stały element agrotechniki w tym gospodarstwie, praktykowany od wielu lat. Wczesne zastosowanie nawozów okazało się strzałem w dziesiątkę, ponieważ styczeń i luty w tej, jak i wielu innych lokalizacjach były wyjątkowo ubogie w opady. Wysiewając nawóz wcześniej, „kupujemy” sobie więcej czasu i zwiększamy szansę na przemieszczenie składników pokarmowych do strefy korzeniowej wraz z opadami.
I dawka nawożenia azotem
01.03.2025
Ze względu na brak prawnej możliwości nawożenie azotem zostało wykonane w pierwszy dzień marca. Plantacja została zasilona Canwilem z magnezem w ilości 400 kg/ha (108 kg N/ha). Biorąc pod uwagę stan roślin po zimie, przewidywaną wówczas prognozę pogody (brak opadów) oraz możliwości stanowiska, zastosowane nawożenie można uznać za bardzo optymalne.
Zabieg czyszczący T0 + zabieg odżywczy + zwalczanie chowaczy łodygowych
08.03.2025
Działalność patogenów była widoczna jedynie na pojedynczych odrzuconych liściach – zauważyliśmy piknidia, czyli organy rozmnażania wegetatywnego, w tym przypadku grzyba powodującego suchą zgniliznę kapustnych. Dotyczyło to wszystkich odmian w podobnym stopniu. Istnieje ryzyko, że zarodniki zawarte w piknidiach zachowały zdolność do infekowania roślin wiosną. Dlatego na tej plantacji gospodarz zdecydował o wykonaniu zabiegu T0 przy użyciu Hepta® Cu w dawce 2 l/ha + Agravita® Galaxy 2 l/ha. Wysoce mobilna w roślinie miedź systemiczna, w połączeniu z siarką zawartą w Agravita® Galaxy, skutecznie ograniczy pozostałe z jesieni struktury patogenów, przygotowując plantację pod kolejne zabiegi ochronne.
Omawiane preparaty, oprócz funkcji ochronnej, pełnią także rolę pełnoprawnych nawozów dolistnych, dlatego zabieg można jednocześnie uznać za odżywczy. Jego uzupełnieniem był dodatek Agravita® siarczanu magnezu w ilości 5 kg/ha.
Nasz demofarmowicz pamiętał o wystawieniu żółtego naczynia. Przy pierwszym ociepleniu odłowił w nim chowacze – zarówno brukwiaczka, jak i czterozębnego. W celu ich zwalczenia zastosowano mieszaninę insektycydów Nexide 60 CS 0,08 l/ha i Carnadine 200 SL 0,2 l/ha. Mieszanina pyretroidu z acetamiprydem, zawartym w Carnadine, z jednej strony skutecznie zwalcza szkodniki kontaktowo w momencie zabiegu, a z drugiej zabezpiecza rośliny na kilka dni przed kolejnymi nalotami szkodników. W przypadku większości insektycydów, szczególnie należących do grupy pyretroidów, kluczowe jest pH cieczy roboczej w opryskiwaczu – substancje te najwyższą skuteczność wykazują przy odczynie kwaśnym. Hepta® Cu zakwasza ciecz roboczą, co stanowi dodatkowy atut połączenia zabiegu czyszczącego z insektycydowym w uprawie rzepaku.
II dawka nawożenia azotem + siarka
11.03.2025
Dokładnie 10 dni po pierwszej dawce, podjęto decyzję o zastosowaniu drugiej, a zarazem ostatniej dawki nawożenia azotem rzepaku. Tym razem zastosowano RSM 32 w dawce 240 l/ha (101 kg N/ha).
Zważywszy na wysokie wymagania rzepaku względem składników pokarmowych od samego startu wegetacji, decyzja o możliwie wczesnym i wysokim nawożeniu azotem wraz pierwiastkami towarzyszącymi była bardzo rozsądna.
Pierwsza wiosenna lustracja rzepaku
13.03.2025
Celem naszych pierwszych wiosennych lustracji była ocena stopnia przezimowania roślin oraz strat spowodowanych przez mrozy występujące w połowie lutego. Ponadto skupiliśmy się na określeniu fazy rozwojowej, diagnozie stanu fitosanitarnego oraz ocenie skuteczności jesiennej ochrony herbicydowej.
Dwucyfrowe mrozy, które utrzymywały się od połowy lutego, przy niewielkiej okrywie śnieżnej spowodowały znaczne straty w ulistnieniu roślin. Z jednej strony przyniosło to korzyści fitosanitarne – starsze, często porażone liście odpadły, a patogeny je zasiedlające straciły dostęp do „soczystych” tkanek niezbędnych do dalszego rozwoju. Z drugiej strony rzepak został pozbawiony części łatwo dostępnych składników pokarmowych, które jesienią były zmagazynowane w dziś obumarłych już liściach.
Podczas ostatniej jesiennej lustracji rośliny znajdowały się w zaawansowanej fazie budowy rozety. Na dzień pierwszej wiosennej lustracji parametry biometryczne kształtowały się następująco:
|
Odmiana |
Liczba zawiązków rozgałęzień bocznych |
Długość stożka wzrostu (mm) |
Średnica szyjki korzeniowej (mm) |
||
|
LG Arnold |
12 |
42 |
17 |
||
|
Zeus F1 |
10 |
35 |
14 |
||
|
Odmiana testowa 1 |
13 |
55 |
18 |
||
Porównując wiosenne pomiary z jesiennymi, można stwierdzić, że średnica szyjki korzeniowej oraz długość korzenia nie uległy istotnej zmianie. Obecnie, wiosną, kluczowe jest skupienie się na liczbie zawiązków rozgałęzień bocznych, które powstały w kątach jesiennych liści – na roślinach z tej plantacji jest ich średnio od 10 do 13. Wydłużony stożek wzrostu z zaostrzonym wierzchołkiem (widoczny na fotografiach) jednoznacznie wskazuje na rozpoczęcie wiosennej wegetacji.
Odmianą, w przypadku której zauważyliśmy najwyższy wigor oraz intensywne rozpoczęcie odbudowy rozety, była Odmiana testowa 1. Pośrednie tempo wzrostu wykazywał LG Arnold, natomiast Zeus F1 w tej lokalizacji wznawia wegetację najłagodniej. Potwierdzają to dane w tabeli, gdzie pąk wierzchołkowy Zeus F1 jest najmniej wyniesiony.
Odmiana Testowa 1 wyróżniała się bardzo dobrze rozwiniętymi zawiązkami rozgałęzień bocznych. To kolejna Demo Farma, na której obserwujemy silny rozwój tej odmiany. Ponadto pąk wierzchołkowy był wyniesiony o ok. 1 cm wyżej względem pozostałych odmian.
Jesienne odchwaszczanie dało doskonałe rezultaty. Podczas oględzin pola nie stwierdziliśmy obecności chwastów (zarówno jedno- jak i dwuliściennych), co zapewnia rzepakowi dogodne warunki do wzrostu i rozwoju. Brak konkurencji o przestrzeń, wodę oraz składniki odżywcze od samego początku wegetacji stanowi kluczowy element w osiąganiu wysokich plonów.
