Lustracja plantacji nastąpiła 14.11, czyli po upływie miesiąca. Rzepak znajdował się w fazie BBCH 19. Niestety na tej plantacji jesienny okres wegetacyjny okazał się korzystny, nie tylko dla roślin, ale również dla rozwoju pierwotniaków, do których należy kiła kapusty. Choroba ta ma coraz większe znaczenie w naszym kraju. Pierwotniak kiły kapusty należy do pasożytów bezwzględnych. Na poletkach można zaobserwować, jak odmiana reaguje na wystąpienie patogenu.
Na naszych poletkach rosną nasze czołowe odmiany: Ragnar, Aquila, Annabella, natomiast obok znajduje się odmiana rzepaku SY Alibaba, która jest odmianą kiłotolerancyjną.
Na pierwszym poletku znajduje się Annabella. Porażenie tej odmiany jest bardzo duże, 6 z 10 roślin jest porażonych przez pierwotniaka. Zauważyliśmy, że odmiana ta porażona jest albo w 100% (6 roślin), albo w ogóle (4 rośliny są całkowicie zdrowe).
Na kolejnym poletku rośnie odmiana Ragnar. Posiada ona najnowszą genetykę – zarówno gen Rlm 7 oraz genetyczną odporność na TuYV. Rośliny, jak widać na poniższych zdjęciach, uległy porażeniu. Jednak, pomimo to, korzenie regenerują się i stymulują do wzrostu. W przypadku tego poletka porażenie kształtuje się na poziomie 3 z 10 roślin w 4 powtórzeniach.
Trzecie poletko to miejsce dla odmiany Aquila. Tu porażenie kształtuje się na poziomie od 4 do 5 roślin z 10. Jak widać, odmiana stawia dzielnie czoła chorobie, jednak nie aż tak dobrze jak Ragnar.
Na ostatnim poletku pojawiła się odmiana kiłotolerancyjna – SY Alibaba. Porażenie w przypadku tych roślin jest znikome. W 4 powtórzeniach znaleźliśmy jedynie 5 porażonych korzeni (z 40 badanych).
Jak wiadomo najlepszym rozwiązaniem w celu zwalczania kiły kapusty jest zaniechanie uprawy na kilka lat lub siew odmian o podwyższonej odporności na kiłę kapusty. Jednak jeśli choroba wystąpi nagle, wtedy natychmiast przychodzimy z pomocą. Dlatego widzimy, jak wyglądają nasze odmiany w momencie porażenia przez tego pierwotniaka. Poza tym podjęliśmy pewne działania, które mają na celu stymulację korzenia oraz ograniczenie rozwoju choroby.
